"Historia mężczyzn w starożytności to księgi bohaterskich czynów, najczęściej
zbrojnych, łączących się z siłą, odwagą, ale także z przemocą. Pisane są
mieczami.
Tarcze noszone przez wojowników to z jednej strony atrybuty
wojownika i synonimy ochrony, a z drugiej - co ciekawe - nośniki opowieści.
Na słynnej tarczy wykutej przez mrocznego Hefajstosa przedstawiono historię
świata: wód i lądów, ciemności i jasności, wędrówki słońca i gwiazd, ale
także zwykłe życie ludzi w czasie wojny i w czasie pokoju. Scena dotycząca
miast okazała się przepowiednią dla Achillesa - zapowiedzią starcia pod
Troją.
Z mitologii zaczerpnięte są także archetypiczne obrazy kobiet opowiadających
historie poprzez tkactwo: Arachne snującą historię o miłości bogów ze
śmiertelniczkami, Penelopę, która tkała i pruła całun dla męża, deklarując
tym zajęciem swoją wierność i odwlekając przeznaczenie. Tkactwem zajmowały
się również Mojry: prządki losu człowieka.
Krosno jest jednak za małą ramą, by opowiedzieć o trudnych historiach kobiet,
a nić materią zbyt słabą i wiotką. Potrzeba materiału bardziej wytrzymałego,
silniejszego. W pewnym stopniu męskiego, jednak nie łączącego się z użyciem
przemocy.
Tak narodziła się myśl, aby wyjąć kobiecie z rąk nietrwałą przędzę i podać
jej tarczę, pozwalającą się osłonić przed zagrożeniem, ale przede wszystkim
opowiedzieć za jej pomocą swoje losy"
Elżbieta Owczarek